استاد محمدعلي ساعي اصفهاني به سال 1336 شمسي در شهر اصفهان پا به عرصه وجود نهاد و در خانواده‌اي اصيل و هنرمند پرورش يافت. ساعي اصفهاني از همان اوان كودكي در محضر استاد و برادر بزرگ خود، استاد امير ساعي اصفهاني – كه او نيز از اساتيد شناخته شده‌ي هنر قلمزني در اقليم افسانه‌اي اصفهان مي‌باشد- فنون قلمزني را آموخت و در طي سالها ممارست و پشتكار توانست با امتزاج سبكها و روشهاي ديرين با بديع و جديد در اين عرصه، سبكي متمايز و متفاوت بوجود آورد؛تا اين هنر و اين ميراث ارجمند به اوج تكامل خود نزديك‌تر شود. آثار بديع و زيباي اين هنرمند نه تنها در زادگاه خود، اصفهان، كه در ايران پهناور و در موزه‌هاي معتبر داخل و خارج از كشور به نمايش گذاشته شده‌اند. به طور قطع حاصل تلاش و ذكاوت هنرمندانه و بي‌نظير او كمك شاياني به رونق و حفظ اين صنعت و هنر دستي نموده است. قابل ذكر است در سال 1383 شمسي، سازمان ميراث فرهنگي ايران به اين استاد گرانمايه به خاطر بيش از چهار دهه تلاش درابعاد گوناگون فضاهاي فرهنگي و هنري و حفظ منابع ارزشمند قلمزني و انتقال صادقانه آن به نسل پس از خود، درجه‌ي دكتراي افتخاري- هنريِ قلمزني اعطا نمود استاد محمدعلي ساعي اصفهاني در كنار سالها تلاش در خلق آثار منحصر بفرد خود پرورش و آموزش هنرش را بعنوان زكات آموزه‌ها و تجربه‌هايش قلمداد كرده و شاگردان بسياري به جامعه تحويل داده است. از جمله شاگردان او فرزندش «بهزاد ساعي» مي‌باشد كه از تفكرات و قلم و ذوق پدر نكات ارزشمندي را فرا گرفته و با عشقي غير قابل انكار به شاگردي پدر و استاد مسلم خود، به هنرآفريني‌هاي خود مشغول مي‌باشد